Kontakt z ojcem decyduje o dorosłym życiu córki

EWELINA CZARCZYŃSKA • dawno temu

Jak ważny dla prawidłowego rozwoju psychicznego dziecka jest kontakt z rodzicami i przekazywanie przez nich wzorców zachowań, nie trzeba nikogo przekonywać. Częściej jednak wskazuje się tu na rolę kobiety, jako matki — tej, z którą maluch ma najbliższy kontakt emocjonalny.

Trwające stale badania wskazują jednak, że rola ojca nie może być bagatelizowana. W rozwoju psychospołecznym córek, to właśnie ich kontakt z ojcem ma największy wpływ na ich późniejsze relacje intymne z mężczyznami.

Doktor Bruce J. Ellis z Uniwersytetu w Arizonie prześledził życie i wychowanie 101 par sióstr, a następnie wyniki porównał z ich obecnymi relacjami partnerskimi. Szczególną uwagę zwracano na to, czy wykazują one ryzykowne zachowania w kontaktach seksualnych z mężczyznami — takie jak niestosowanie antykoncepcji, seks bez prezerwatywy, pod wpływem alkoholu, czy też częsta zmiana partnerów.

Istotna jest jakość, nie ilość.

W badanej grupie były zarówno dziewczynki wychowywane w pełnej rodzinie (42 pary), jak też te, których rodzice się rozwiedli jeszcze w ich dzieciństwie (59 par). W tym drugim przypadku oczywiście czas spędzony z ojcem był znacznie krótszy — co jednak ważne, nie to miało istotny wpływ na dziewczynki.

Ważniejsza okazała się jakość czasu spędzanego z ojcem:

• Kiedy mężczyzna traktował ojcostwo poważnie, angażował się w życie córki i jej wychowanie, prawdopodobieństwo podejmowania przez nią w późniejszych latach ryzykownych kontaktów seksualnych wyraźnie spadała.

• Jeżeli mężczyzna nie do końca odnajdował się w swojej roli, kontakt był gorszy, wzrastało ryzyko nieodpowiedniego rozwoju psychoseksualnego jego córki — nawet wówczas, gdy rodzice cały czas pozostawali małżeństwem i córka miała stały kontakt z ojcem.

Jak podsumowuje dr Ellis:

Okazało się, że nie miało znaczenia, jak długo córka mieszkała z ojcem i jak wiele czasu z nim spędzała. Ważniejsze było to co zrobił, kiedy przy niej był.

Jest takie powiedzenie, że rolą ojca jest pokazać dziecku świat, a rolą matki pocieszyć, kiedy ten świat okaże się zbyt trudny. Jak widać na tym przykładzie, dużo jest w tym powiedzeniu prawdy.

źródło: MedicineNet.com