Geny a wirusowe zapalenie wątroby

Standardowe leczenie wirusowego zapalenia wątroby typu C obejmuje przyjmowanie leków antywirusowych (interferon, ribavirin) przez 48 tygodni. W tym czasie mogą pojawić się objawy grypopodobne i depresja. Poza tym leczenie jest mniej efektywne u Afroamerykanów niż obywateli USA o europejskich korzeniach.

Naukowcy z Duke University odkryli dlaczego. Powód nie leży w innym leczeniu czy różnym dostępie do leków, tylko w genach. Wykorzystując badanie asocjacyjne całego genomu (genome-wide association study — GWAS), badacze pod przewodnictwem David B. Goldstein i John McHutchison, odkryli, że za te wszystkie różnice odpowiada kodowanie jednej sekwencji DNA.

Niektórzy posiadają gen T w tej sekwencji, inni C. Ponieważ ludzie otrzymują kopie genomu obu rodziców, niektórzy mogą mieć kombinację T lub C na obu kopiach albo na jednym T, a na drugim C. Osoby z wersją CC lepiej reagują na leczenie niż ci z allelami TT. Wersja z C jest bardziej popularna wśród ludzi z Europy niż z Afryki i to tłumaczy całą różnicę reagowania na leczenie. Osoby z CC produkują więcej interferonu – antywirusowych białek powstających w komórkach – niż osoby z TT.

Najprawdopodobniej różnice występowania tych sekwencji są wynikiem naturalnej selekcji związanej z chorobą. Jakiś wirus w przeszłości występował często w Azji, w Europie mniej, a w Afryce prawie wcale. Możliwe, że wcale nie był to wirus odpowiedzialny za zapalenie wątroby typu C, ale badacze nie wiedzą, jaki inny mógłby to być.

Pojawienie się testów pozwalających odkryć tę różnicę  byłoby jednym z narzędzi pozwalającym wybrać odpowiednie leczenie. Jednak firma Schering-Plough, która sponsorowała badania, nie zamierza go tworzyć.

Źródło: Nytimes.com

Zobacz także:

WZW C — możliwości zakażenia i charakterystyka